…voor een toekomstige bio-economie, landloze voedselproductie en de sociaal-economische impact van een algenindustrie.
Ondanks dat het een relatief nieuwe tak van landbouw is, wordt de productie van algen vaak beschouwd als een oplossing voor veel problemen met betrekking tot voedselzekerheid, zoals landschaarste, klimaatverandering, inefficiënt en niet-duurzaam gebruik van kunstmest, bijbehorende nutriëntenlekkage en watervervuiling. Algen kunnen onafhankelijk van bouwland worden gekweekt en produceren, vooral in het geval van veel microalgen, olie- en/of eiwitrijke biomassa met een ruimtelijke efficiëntie die veel groter is dan die van landgebonden planten.
Desalniettemin worden de meeste algen en van algen afgeleide producten uitsluitend geproduceerd voor markten met een hoge waarde en een laag volume. Ze kunnen bij lange na niet concurreren met goedkope grondstoffen zoals plantaardige eiwitten of fossiele brandstoffen. Hoge investerings- en productiekosten worden hiervoor als belangrijkste reden gezien, maar een gebrek aan economische prikkels voor duurzame productie en CO22 mitigatie mag niet over het hoofd worden gezien.
De ontwikkeling van nieuwe productietechnologieën; het te gelde maken van ecosysteemdiensten, zoals waterzuivering, CO2 opslag en recycling van nutriënten; evenals de gelijktijdige productie en marketing van "hoogwaardige, laagvolume" en "laagwaardige, hoogvolume" producten uit dezelfde algenbiomassa zijn de meest veelbelovende manieren om vooruit te komen. Een duurzame "algenindustrie" zou een integraal onderdeel kunnen zijn van de toekomstige bio-economie, waardoor een efficiëntere voedsel- en brandstofproductie mogelijk wordt en nieuwe producten, bedrijven en banen worden gecreëerd.
Lees/download de volledige paper hier
Bron: Jörg Ullmann & Daniel Grimm in Organische landbouw deel 11, pagina's 261–267 (2021)
